– Tak jak mówi Iza, mamy szefowi do zaproponowania trzy pomysły – powiedziała Klaudia, rozpościerając na biurku zarysowane na kolorowo arkusze papieru, nad którym wszyscy zebrani w gabinecie natychmiast pochylili się z zaciekawieniem.
Kolejne dni mijały Izie jak w pędzącym pociągu, a raczej w kilku, gdzie w trakcie dniówki trzeba było w biegu przeskakiwać z jednego na drugi, dbając o to, by po drodze się nie wykoleić.
„Niezły dowcip, pani Ziutko” – myślała z humorem Iza, zagłębiając zmęczoną, ciężką od wypitego wina głowę w poduszkę i z rozkoszą przymykając oczy.
– Dobra, dziewczyny, przynajmniej jedno jest pewne – stwierdziła wesoło Ola, wskazując na niski stolik kawowy ustawiony na środku pokoju, na którego szklanym blacie pyszniło się siedem butelek najróżniejszych rodzajów wina. – Do północy alkoholu na pewno nam nie zabraknie!