Powieści

Gluś

Gluś to krótka powieść o perypetiach sercowych licealistów z klasy maturalnej, o manipulacji, bawieniu się uczuciami innych i konsekwencjach, jakie mogą z tego wynikać. Jest to także książka o młodzieńczej miłości, która rodzi się niespodziewanie i zwycięża tam, gdzie miało zapanować i zwyciężyć kłamstwo.

Opis

Uczniowie klasy czwartej C przygotowują się do matury, jednak ich uwagę pochłaniają przede wszystkim sprawy towarzysko-sercowe. W Basi, klasowej piękności o bursztynowych oczach, kocha się od dwóch lat Maciek, ona z kolei wzdycha do Michała, zrozpaczona jego zainteresowaniem Zuzą z młodszej klasy. W Maćku od trzech lat jest nieprzytomnie zakochana Natalka, która ukrywa jednak swoje uczucie tak starannie, że chłopak nie ma o nim pojęcia. W klasie wyróżnia się szczególnie grupka czterech dziewcząt, w której skład wchodzi wspomniana Basia oraz Emilka, Magda i Aneta. Wszystkie cztery są przebojowe, bardzo ładne, żywiołowe, elokwentne, dowcipne, cieszą się olbrzymim powodzeniem u chłopaków, flirtują z kolegami z innych klas, ale nie są chwilowo zaangażowane w żadne związki.

Na drugim biegunie znajduje się Piotr, cichy, spokojny samotnik z ostatniej ławki pod oknem, bardzo wysoki, przeraźliwie chudy i niezdarny w ruchach, niezauważany przez innych i traktowany jako straszliwy nudziarz, okazjonalnie jako obiekt żartów i docinków. Piotr od podstawówki nosi przezwisko Gluś, które przyjęło się również w liceum, na lekcjach siedzi sam, przerwy spędza również samotnie przy parapecie okna w głębi korytarza, wyizolowany i ignorowany przez innych. W głębi duszy jest wrażliwym marzycielem, który w świecie wyobraźni ma swoje lepsze alter ego – jest tam odważnym i szlachetnym bohaterem, podziwianym i szanowanym przez wszystkich za swe wspaniałe czyny i niezwykłą fizyczną siłę. W marzeniach jego przewija się od lat mglista i niezidentyfikowana postać dziewczęca, o której Piotr nieśmiało śni, chowając tę tajemnicę na samym dnie swego serca. W świecie realnym, gdzie dla wszystkich jest tylko Glusiem, oczywiście nawet nie ośmiela się pomyśleć o dziewczynach, siłą woli unika skierowania swoich uczuć na jakąkolwiek konkretną osobę, wiedząc z góry, że to skazałoby go na porażkę i cierpienie.

Cztery dziewczyny nudzą się, potrzebują wrażeń. Emilka wpada na pomysł przeprowadzenia „eksperymentu” na polu damsko-męskim – jedna z nich ma spróbować dla zabawy uwieść któregoś z chłopaków z klasy, pozostałe mają ją dopingować i tworzyć w Internecie kronikę zdarzeń. Eksperyment zakłada rozbudzenie uczuć któregoś z dotychczas wolnych klasowych chłopaków bez zaangażowania ze swojej strony („wkręcenie na zimno”, jak ujmuje to Emilka), sprowokowanie go do wyznania miłości i nagranie tego na kamerkę szpiegowską jako dowodu udanego doświadczenia, „triumfu Wenus nad Marsem”. Jako kandydaci na ofiarę eksperymentu początkowo w grę wchodzą zwłaszcza „karatecy” czyli Byko i Brus, ale ostatecznie za złośliwą sugestią Basi dziewczyny decydują się uwieść Glusia jako największego klasowego sztywniaka i nudziarza. Dziewczyny losują między sobą, która ma się podjąć zadania…

Część I Część II Część III

Lodzia Makówkówna

Lodzia Makówkówna łączy w sobie cechy powieści humorystycznej i romansu, balansując między wątkami komicznymi, opartymi na humorze słownym i sytuacyjnym, a mocno rozwiniętym motywem miłosnym, pełnym perypetii, zabawnych qui pro quo i dramatycznych zwrotów akcji. Książka jest skierowana do młodych czytelniczek w wieku licealnym i okołolicealnym (zwłaszcza studenckim), jednak przeczytać może ją każdy, kto lubi historie, przy których można zarówno pośmiać się, jak i wzruszyć.

Opis

Lodzia, dziewiętnastoletnia maturzystka z imponująco długim warkoczem, z przymrużeniem oka traktuje przestarzałą rodzinną tradycję, która nakazuje pannom z rodu Makówków wyjście za mąż przed ukończeniem dwudziestu lat. Tym bardziej, że zgodnie z ową tradycją kandydat na męża powinien obowiązkowo posiadać cechy charakteru predysponujące go do roli pantoflarza… Oparta na modelu matriarchalnym rodzina Lodzi traktuje rzecz bardzo poważnie, a trójosobowa bojówka żeńska w postaci Mamusi, Babci i Ciotki Lucy (zwana w skrócie Wielką Triadą) podejmuje intensywne działania mające na celu przygotowanie jedynej córy rodu do roli idealnej gospodyni i twardej pani domu.

Choć dotąd żaden z przedstawicieli płci męskiej nie zdołał przyśpieszyć bicia serca wychowanej w purytańskim duchu Makówkówny, a jej jedynym zadeklarowanym wielbicielem jest nieokrzesany i irytujący kolega z klasy, obdarzona odziedziczonym po Tatusiu łagodnym charakterem, a także nietypowym w jej rodzinie poczuciem humoru dziewczyna dla świętego spokoju nie buntuje się jawnie przeciwko matrymonialnym sidłom, jakie zastawia na nią Wielka Triada, uważając to jedynie za przejściowe fanaberie.

Zorganizowany w jedną z listopadowych sobót podwieczorek zapoznawczy z kandydatem na narzeczonego i teściową in spe, choć ma być w założeniu tylko nudnym obowiązkiem, niespodziewanie wywraca do góry nogami spokojne i uporządkowane życie Lodzi. Tarapaty, w jakie dziewczyna wpadnie podczas rodzinnego przyjęcia, zapewnią jej nie tylko koktajl mocnych wrażeń, ale również wpędzą ją w dalsze kłopoty, a w perspektywie przyniosą jej wielką miłość do bardzo nieodpowiedniego faceta.

Tom I

Prolog Rozdział I Rozdział II Rozdział III Rozdział IV Rozdział V

Rozdział VI Rozdział VII Rozdział VIII Rozdział IX Rozdział X

Rozdział XI Rozdział XII Rozdział XIII Rozdział XIV Rozdział XV

Rozdział XVI

Tom II

Rozdział XVII Rozdział XVIII Rozdział XIX Rozdział XX

Rozdział XXI Rozdział XXII Rozdział XXIII Rozdział XXIV

Rozdział XXV Rozdział XXVI Rozdział XXVII Rozdział XXVIII

Rozdział XXIX Rozdział XXX Rozdział XXXI Rozdział XXXII

Epilog

Anabella

Anabella to z założenia żyjący własnym życiem sequel Lodzi Makówkówny pomyślany jednak dużo szerzej jako wielotomowa powieść-rzeka. Bo dlaczego nie? Wbrew opiniom, według których wartościowy przekaz literacki musi posiadać zwięzłą formę, taki „serial tekstowy” tudzież „literacka opera mydlana”, to dla mnie, zadeklarowanej hobbystki-amatorki, intrygujące wyzwanie i ciekawy eksperyment – formalnie luźny i niezobowiązujący, jednak w praktyce wymagający sporej pracy koncepcyjno-strukturalnej.

Tytuł nawiązuje do jednego z wątków świata przedstawionego, jak i do jednego z miejsc akcji Lodzi Makówkówny, mianowicie do klubo-restauracji Anabella prowadzonej przez Majka, przyjaciela Pabla. Pozostajemy tu, przynajmniej częściowo, w uniwersum miejsc i postaci wykreowanych w poprzedniej powieści, jednak nie chodzi tylko o miejsce, bowiem nazwa Anabella, jak wiadomo z jednego z pobocznych wątków Lodzi, ma o wiele głębsze znaczenie.

Jeśli chodzi o gatunek, jest to przede wszystkim romans, jednak wpleciony w rozbudowaną, wielowątkową powieść obyczajową niepozbawioną elementów zarówno humorystycznych, jak i metafizycznych.

Opis

Iza, młoda studentka z niewielkiej wioski na Podlasiu, przyjeżdża do Lublina, aby po przerwie w nauce, spowodowanej kłopotami rodzinnymi, podjąć studia wyższe. Choć los od dzieciństwa, a zwłaszcza w ostatnich latach, nie rozpieszczał ani jej, ani jej starszej siostry, dziewczyna jedzie do odległego i nieznanego jej miasta z nadzieją na nowe otwarcie perspektyw oraz realizację swych życiowych planów. Tym bardziej, że – jak dowiedziała się z krążących po wiosce pogłosek – właśnie w Lublinie studiuje ktoś, komu już wiele lat temu na zawsze oddała swoje serce.

Powieściowisko

Blog pisarski Katarzyny Demańskiej

Powieści

Gluś

Lodzia Makówkówna

Tom I

Tom II

Anabella

Tom I

Tom II

Tom III

Tom IV

Tom V

Tom VI

Tom VII

Tom VIII

Tom IX

Tom X

Tom XI

Tom XII

Tom XIII

Tom XIV

Tom XV